آشنایی با مردم مالزی

مردم مالزی انسان هایی متفاوت و خاص هستند و برای زندگی در این کشور باید با مردمی با قومیت ها، زبان ها، مذاهب و فرهنگ های مختلف آشنا شوید. آنچه بیش از همه در میان مردم مالزی شهرت دارد، خونگرمی، تواضع و فروتنی و استفاده از زبان بدن است که در این مقاله به طور مفصل و جامع به آن می پردازیم.

شریف استادی، با تجربه 20 سال زندگی در کشور مالزی از آداب و رسوم مردم مالزی و بهترین شیوه برقراری ارتباط برایتان می گوید. 

مشاوره رایگان تلفنی: 60147148070+

ترکیب جمعیتی مردم مالزی

اگر به عنوان دانش آموز، تازه وارد مالزی شده اید و می خواهید از ترکیب جمعیتی مردم مالزی بیشتر بدانید، باید بدانید اقوام ساکن در مالزی از این قرار است: 

• مالایی ها حدود 50 درصد 
• ساکنان چین حدود 21٪
• هندی ها حدود 6.5٪
• شهروندان مختلف مانند اروپایی ها 10٪ 

آشنایی با اقوام مالایی 

در چشم‌انداز جمعیتی مالزی، سهم قابل‌توجهی از جمعیت، متعلق به مردم اصیل و بقیه گروه‌های مهاجر چینی و هندی غیرپوترا هستند. تا اوایل قرن نوزدهم، مالزی از نظر جمعیتی، ترکیب یکدستی داشت و بیشتر جمعیت این کشور عمدتاً مالایی‌ها بودند، چیزی نزدیک به 90 درصد از ساکنان شبه جزیره مالزی را مردم بومی تشکیل می‌دادند. ریشه مردم مالایی‌ به گروه زبانی مالایی-پلینزی می‌رسد که نشان‌دهنده ارتباط اجدادی با دریانوردان بورنئو است. این افراد تقریباً 1500 سال پیش به شبه جزیره مالایی مهاجرت کردند.

زمانی که بریتانیا در سال 1874مالزی را تحت استعمار درآورد، ترکیب جمعیتی این کشور تغییر چشمگیری کرد. حکومت بریتانیا باعث ایجاد تغییر قابل توجهی در ساختار قومی و مردم کشور مالزی شد. دولت بریتانیا با تشویق مهاجرت از سایر بخش‌های امپراتوری خود، به‌ویژه چین و هند، مالزی را از یک جامعه عمدتاً مالاییایی، به یک جامعه کثرت‌گراتر و چند قومیتی تغییر داد.

آشنایی با اقوام چینی مالزی

بعد از مالایی‌ها، دومین گروه قومیتی بزرگ مالزی، چینی‌هایی هستند که اصالتاً اهل شبه جزیره نیستند. چینی‌های مالزی 21 درصد از جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند، این گروه برای قرن‌ها بخشی از بافت این کشور بوده‌اند و تعداد آنها در طول قرن 19 تحت سلطه استعمار بریتانیا به طور قابل توجهی افزایش یافت. مالزی خانه زیرگروه‌های مختلف چینی است، از جمله کانتونی زبانان که عمدتاً در پایتخت کوالالامپور یافت می‌شوند، و همچنین زبان‌های ماندارین و هوکین. در حالی که تائوئیسم و ​​بودیسم ادیان غالب در میان این گروه هستند، یک زیرمجموعه مسلمان نیز وجود دارد.

با گذشت زمان، جامعه چینی اغلب از طریق ازدواج با گروه‌های بومی و دیگر قومیت‌ها فرهنگ خود را با سایر مردم مالزی در هم آمیخت. مهاجران چینی در ابتدا عمدتاً در ساخت راه‌آهن و استخراج قلع مشغول بودند. ولی امروزه نقش مهمی در بخش تجارت کشور دارند.

آشنایی با اقوام هندی مالزی

جامعه هندی سومین گروه قومی بزرگ در مالزی است که تقریباً 6.7٪ از کل جمعیت را تشکیل می دهد. مهاجرت هندی ها به مالزی در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم اتفاق افتاد دوره ای که امپراتوری بریتانیا در اوج خود بود. با توجه به اینکه مالزی تحت حاکمیت بریتانیا بود، بسیاری از هندی‌ها به دنبال بهبود چشم‌انداز اقتصادی به اینجا آمدند. هندی های مالزی امروزی عمدتاً از تبار تامیل هستند. آنها که در ابتدا به عنوان کارگر برای کار در ساخت و ساز راه آهن، مزارع، و در صنایع لاستیک سازی و نخل روغن وارد شدند، اکنون در مالزی مدرن به نقش های حرفه ای مختلف رسیده اند.

از نظر دینی، هندوئیسم مذهب غالب در میان مالزیایی های هندی است، اگرچه مسیحیت و اسلام نیز در جامعه پیروانی دارند. نفوذ هند فراتر از بخش حرفه ای است و به ویژه در غذاهای مالزی قابل توجه است. بسیاری از غذاهای کلاسیک هندی مورد استقبال قرار گرفته و به صورت محلی تطبیق داده شده اند و چشم انداز آشپزی مالزی را بیشتر غنی کرده اند.

آشنایی با مردم بومی مالزی

بخش باقی مانده از جمعیت متنوع مردم مالزی عمدتاً اورنگ آسلی ها هستند که به معنای مردم اصلی است. اورنگ‌اصلی‌ها از قبایل و جوامع مختلف تشکیل شده‌اند و هر کدام زبان، آداب و رسوم فرهنگی و سرزمین های سنتی خود را دارند. برخی از محققان معتقدند که قبایل اولیه اورنگ آسلی به 25000 سال پیش می رسد.

به طور سنتی، اورنگ اصلی به جان گرایی اعتقاد داشتند و فکر می کردند که ارواح در اشیاء طبیعی مانند درختان و سنگ ها زندگی می کنند. با این حال، در زمان های اخیر، برخی ادیان اصلی مانند اسلام و مسیحیت را پذیرفته اند.

برای کار، بیشتر اورنگ اصلی به کشاورزی، به ویژه برنج کاری می پردازند. کسانی که در نزدیکی ساحل زندگی می کنند اغلب به ماهیگیری متکی هستند. با رشد شهرها، تعداد خوبی به مناطق شهری نقل مکان کرده و مشاغل مختلفی را به عهده گرفتند. علیرغم حضورشان، آنها در سیاست کشور نماینده قوی ندارند و تنها یک کرسی در پارلمان ملی دارند.

دین مردم مالزی: موزاییکی از باورها

مالزی کشوری با قانون اساسی سکولار است که آزادی مذهب را برای همه شهروندان تضمین می‌کند. در واقع مالزی کشوری چند مذهبی است که در آن اسلام دین رسمی و اکثریت مردم مسلمان هستند. بر اساس آمار سال ۲۰۲۰، حدود ۶۳٫۵ درصد از جمعیت مالزی مسلمان، ۱۸٫۷ درصد بودایی، ۹٫۱ درصد مسیحی، ۶٫۱ درصد هندو و ۲٫۷ درصد پیروان ادیان دیگر یا بدون مذهب هستند. دین های رایج در مالزی:

1. اسلام
2. بودیسم
3. مسیحیت
4. هندوئیسم

آشنایی با فرهنگ مردم مالزی

آماده شدن برای رویایی با تفاوت های فرهنگی برای هر مهاجر ضروری است. آشنایی با فرهنگ مردم مالزی به کاهش شوک فرهنگی و افزایش توانایی شما در ارتباط و احترام به مردم محلی و فرهنگ آنها کمک می کند. با آداب و رسوم مردم برای زندگی در مالزی بیشتر آشنا شوید: 

• مانند هر کشور آسیایی دیگر، احترام به بزرگان و شخصیت های معتبر در فرهنگ مالزی بسیار ارزشمند است.
• اسلام دین غالب در مالزی است و انتظار می رود مسلمانان از آداب و رسوم و اعمال اسلامی پیروی کنند.
• مالزیایی ها برای مهمان نوازی ارزش زیادی قائل هستند و اغلب غذا و نوشیدنی را به نشانه استقبال و احترام به مهمانان ارائه می دهند.
• هدیه دادن در فرهنگ مالزی رایج است و هدایا اغلب در طول جشنواره ها و مناسبت های خاص رد و بدل می شود.
• به خصوص هنگام بازدید از اماکن مذهبی یا شرکت در مراسم رسمی، باید لباس پوشیده و متواضعانه داشته باشید.
• از دست چپ برای غذا خوردن یا ارائه اقلام استفاده نکنید، زیرا این کار بی ادبی محسوب می شود.
• نمایش عمومی محبت عموماً در فرهنگ مالزی، عموماً بین افراد مجرد، پذیرفته نیست.
• انعام دادن در مالزی مرسوم نیست، اما جمع کردن صورتحساب یا گذاشتن تغییرات کوچک در شرایط خاص قدردانی محسوب می شود.

غذا در مالزی 

تنوع مردم در مالزی ترکیب بسیار جالبی از آشپزی دارد. غذاهای تند مالایی، تنوع بی پایان غذاهای چینی، غذاهای عجیب و غریب از شمال و جنوب هند، و همچنین غذاهای محلی نیونیا و پرتغال، حتی غذاهای غربی به راحتی قابل دسترس است و شما می توانید بسیاری از فست فودهای زنجیره ای بین المللی را در مالزی ببینید. بیشتر غذاهای مردم مالزی حاوی مقدار زیادی ادویه، فلفل قرمز و خامه نارگیل هستند. ماهی پایه اصلی آشپزی و در هر مناسبتی و به سبک های مختلف تهیه می شود. خوردن غذا با دست راست و نگه داشتن دست چپ زیر میز در مالزی رویه معمول است.

آشپزی مالزی تحت تأثیر فرهنگ‌های مالایی، چینی، هندی و بومی با مجموعه‌ای از دستورالعمل‌های غذایی متفاوت با طعم‌ها و مزه های پیچیده‌ است. برنج نرم و خامه‌ای ناسی لماک که با شیر نارگیل پخته شده و با زیتون، خیار و سس سامبل سرو می‌شود، یا ساتای، کبابی از تکه‌های گوشت مرینیت‌شده با ادویه‌جات مخصوص و شیر نارگیل که بر روی زغال‌های داغ کباب می‌شود و با سس بادام زمینی عرضه می‌گردد. لکسا، سوپ نودل ادویه‌دار با ماهی یا میگو، نمونه‌ای دیگر از شاهکارهای غذایی با نودل‌های لغزان در آبگوشتی گرم و پر از ادویه است.

هر کجای مالزی که بروید، بازارهای شبانه و دکه‌های خیابانی مانند بازار جالان آلور در کوالالامپور، پر از این نوع غذاهای لذیذ هستند و فرصت‌های فراوانی برای امتحان غذاهای جدید و برقراری ارتباط با مردم محلی فراهم می‌کنند. 

زبان کشور مالزی

زبان رسمی مردم مالزی، باهاسا است که به زبان محاوره ای “مالایی” شناخته می شود، این زبان بیشتر در زندگی روزمره استفاده می شود. با این حال، با جمعیت زیادی از جوامع هندی و چینی، خواهید دید که از زبان ماندارین ، کانتونی و تامیل استفاده می کنند. انگلیسی نیز به عنوان زبان مشترک بین جوامع به ویژه در تجارت و آموزش استفاده می شود.

خارجی‌ها و مهاجرین در مالزی برای برقراری ارتباط با مردم با مشکلی مواجه نیستند، چون مردم این کشور به چندین زبان مسلط هستند که یکی از آنها انگلیسی است. اکثر افراد در مالزی می‌توانند به زبان انگلیسی صحبت کنند. هر چند برای زندگی در مالزی دانستن زبان انگلیسی کافی است، ولی یادگیری برخی از عبارات اساسی مالایی کمک می کند تا درک بهتری از مردم اطراف خود داشته باشید و با مردم محلی ارتباط معنادارتری برقرار کنید. زبان مالایی دارای خط لاتین است که آن را به یکی از آسان‌ترین زبان‌های آسیایی برای یادگیری تبدیل می‌کند.

اصطلاح رسمی انگلیسی که توسط مردم مالزی استفاده می شود، انگلیسی استاندارد مالزی “مانگلیسی”، شکلی از زبان انگلیسی محاوره ای با تأثیرات مالایی، چینی و تامیلی است که اغلب در خیابان ها شنیده می شود. در مجموع، بیش از 137 زبان مختلف در مالزی صحبت می شود که رایج ترین آنها به غیر از باهاسا مالزی و انگلیسی، لهجه های مختلف چینی و تامیل هستند.

نقش خانواده در میان مردم مالزی

خانواده ها در مالزی ممکن است به هر یک از گروه های قومی اصلی تعلق داشته باشند: مالایی، چینی یا هندی. خانواده های گسترده اغلب با هم زندگی می کنند و بزرگان بسیار مورد احترام هستند. والدین در تصمیم گیری فرزندانشان مشارکت دارند و همکاری و وفاداری در خانواده های مالزیایی ارزشمند است.

با وجود اینکه بچه ها بزرگ می شوند، ولی ترجیح بر این است که در همان مدارس والدین خود آموزش ببینند و در نهایت در همان دفاتر کار کنند! تعداد کمی از جوانان مالزی با افرادی خارج از قومیت خود ازدواج می کنند. خانواده ها تمایل دارند تا در درون گروه قومی خود، تبدیل به اجتماعی بزرگ شوند و این بخشی از حفظ سنت ها و سبک زندگی فردی آنهاست.

زوج های جوان متاهل معمولاً در نزدیکی والدین خود زندگی می کنند و بزرگسالان مجرد تا زمان ازدواج با والدین خود زندگی می کنند. خانوارهای روستایی بیشتر شامل والدین، پسران متاهل و خانواده های آنها و همه فرزندان مجرد هستند. خانواده های شهری معمولا کوچکتر هستند و به طور متوسط ​​دو یا سه فرزند دارند.

هنگامی که یکی از اعضای خانواده دچار مشکل مالی می شود، بقیه اعضای خانواده هر چه در توان دارند کمک می کنند. 

نوجوانان در مالزی

نوجوانان مالزیایی عاشق ورزش هایی مانند فوتبال و بدمینتون و فیلم هستند. شرکت در کلاس های تکمیلی و فوق برنامه در مدارس و میان دانش آموزان بسیار رایج است. هرچند برخی از نوجوانان کاملا مستقل هستند اما بیشتر دانش آموزان نوجوان مالزیایی به والدین خود تکیه می کنند. 

مدرسه نقش مهمی در جامعه مالزی ایفا می کند و جایی فراتر از دریافت آموزش های رسمی است. در واقع مدرسه مکانی است که در آن ارزش های اخلاقی به دانش آموزان القا می شود. نقش معلمان در مدارس مالزی بسیار مهم است و با نهایت احترام مورد توجه قرار می گیرد.

دیدار و احوالپرسی با مردم مالزی

دیدار و احوالپرسی با مردم مالزی ظرافت های خاص خود را دارد. 

زنان مالایی ممکن است با مردان دست ندهند. زنان البته می توانند با زنان دست بدهند. مردان همچنین ممکن است با زنان دست ندهند و در عوض در حالی که دست خود را روی قلب خود می گذارند، تعظیم کنند.

دست دادن سبک چینی ممکن است نسبتا طولانی باشد. مردان و زنان ممکن است دست بدهند، اگرچه زن باید ابتدا دست خود را دراز کند. بسیاری از چینی های مسن در هنگام احوالپرسی به نشانه احترام چشمان خود را پایین می آورند.

هندی ها با افراد همجنس دست می دهند. وقتی به فردی از جنس مخالف معرفی می‌شوید، تکان دادن سر و لبخند زدن کافی است.

برای نشان دادن احترام، چینی ها ممکن است به جای فردی که ملاقات می کنند، به سمت پایین نگاه کنند.
مهم است که از عناوین حرفه ای (استاد، دکتر، مهندس) و عناوین افتخاری در تجارت استفاده شود. مالایی ها و هندی ها از عناوین با نام کوچک خود استفاده می کنند در حالی که چینی ها از عناوین با نام خانوادگی خود استفاده می کنند.

فرهنگ نام های مردم مالزی

چینی ها به طور سنتی 3 نام دارند. نام خانوادگی (نام خانوادگی) اول است و پس از آن دو نام شخصی وجود دارد.

مالایی ها، بسیاری از مالایی ها نام خانوادگی ندارند. در عوض، مردان نام پدر خود را با عبارت «بین» (به معنای «پسر») به نام خود اضافه می‌کنند. پس روسلی بن سلیمان، روسلی پسر سلیمان خواهد بود.

زنان اصطلاح «بنتی» را به کار می برند، بنابراین عایشه بنت سلیمان عایشه دختر سلیمان است.

هندی ها، بسیاری از هندی ها از نام خانوادگی استفاده نمی کنند. در عوض حرف اول نام پدرشان را جلوی نام خودشان می گذارند. نام رسمی مرد نام آنها “s/o” (پسر) و نام پدر است. زنان از “d/o” برای معرفی خود به عنوان دختر پدرشان استفاده می کنند.

آداب و رسوم ارتباط با مردم مالزی

به عنوان یک دانش آموز، از مهم ترین چیزهایی که باید از همان ابتدا به درستی یاد بگیرید، برقراری ارتباط صحیح با مردم مالزی است. مالزیایی ها در مورد نحوه صحبت کردن، به اشتراک گذاشتن نظرات موافق و مخالف حساسیت زیادی دارند.

• مالزیایی ها اصولاً مایل به ارتباط غیرمستقیم هستند. حفظ چهره و ادب در فرهنگ مالزی از ارزش بالایی برخوردار است، “نه گفتن” در فرهنگ مردم مالزی چندان جایگاهی ندارد؛ حتی اگر کسی مخالف دیگران باشد به جای “نه” گفتن سکوت می کند، زیرا سکوت اغلب در مکالمه برای نشان دادن ادب و احترام استفاده می شود.
• مکث کردن قبل از پاسخ دادن، نشان می دهد که کسی به سخنان شما توجه می کند.
• حرف زدن با صدای بلند در میان مردم مالزی نشانه بی ادبی است، بسیاری از مالزیایی ها لحن ملایم صحبت را ترجیح می دهند.
• مالزیایی ها مردمی بسیار مغرور و نجیب هستند که برای رفتار مناسب ارزش زیادی قائل هستند. ناتوانی در نشان دادن استانداردهای مشابه می تواند از شما فردی متکبر بسازد که مایل به برقراری ارتباط با دیگران نیست.  
• مالزیایی‌ها در هنگام اظهار نظر به صورت مستقیم به موضوع نمی پردازند.
• مالزیایی ها مردمی فروتن و متواضع هستند، مودب و محجوب هستند و در رفتار با دیگران فروتنی زیادی به خرج می دهند و انسان های متکبری نیستند. 
• مردم مالزی کمتر دیگران را سرزنش می کنند. مالزیایی‌ها به احساسات دیگران اهمیت می‌دهند و کمتر باعث ایجاد حس بد، غمگینی، عصبانیت یا هر چیز دیگری در افراد می شوند.
• هنگام بر خورد با مالزیایی ها، تا زمانی که آنها را بشناسید، از شوخی های شخصی خودداری کنید.
• مردان مالزی تمایل دارند با کمی تعظیم یا تکان دادن سر، دست بدهند یا سلام کنند. هنگام احوالپرسی با دوست صمیمی مرد، ممکن است  از هر دو دست برای گرفتن دست طرف مقابل استفاده کنند. زنان و سالمندان علاوه بر سلام کردن، احوالپرسی هم می کنند. توجه داشته باشید؛ مسلمانان مالزی با افراد جنس مخالف دست نمی دهند.
• مالزیایی ها از زبان غیر کلامی استفاده زیادی می کنند، دانش آموزان در مالزی باید یاد بگیرند هنگام برقراری ارتباط با مالایی ها به چهره شان دقت داشته باشند، سکوت، تغییر در تماس چشمی یا لبخند می تواند تفسیر متفاوتی داشته باشد. برای مثال مردم مالزی از لبخند به دلایل مختلف استفاده می کنند. لبخند می تواند به این معنی باشد، “بله مخالفم”، “می فهمم”، “من نمی دانم منظور شما چیست” یا “من می ترسم”. 
• سکوت عنصر مهمی از ارتباطات مالزی است. مکث قبل از پاسخ دادن به یک سؤال نشان می دهد که آنها به سؤال فکر کرده اند و پاسخ خود را با دقت در نظر گرفته اند. بسیاری از مالزیایی ها تمایل غربی ها به پاسخ شتابزده به یک سوال را درک نمی کنند و می توانند چنین رفتاری را بی فکر و بی ادبانه بدانند.

پوشش مردم مالزی: تنوعی رنگارنگ در میان سنت و مدرنیته

پوشش مردم مالزی بازتابی از تنوع فرهنگی و قومی این کشور است. در این سرزمین، شاهد تلفیقی از سنت‌ها و آداب و رسوم مختلف در کنار مد روز خواهید بود.

لباس‌های سنتی:

• باجو کبایا Baju Kurung: این لباس زنانه بلند و گشاد، از پارچه‌های رنگارنگ و طرح‌دار تهیه می‌شود و معمولاً با روسری یا شال پوشیده می‌شود. باجو کبایا در میان زنان مالایی، به عنوان لباس رسمی و سنتی شناخته می‌شود.
• سارونگ Sarong: این پارچه بلند و لوله‌ای شکل، که معمولاً از پنبه یا ابریشم تهیه می‌شود، توسط مردان و زنان در سراسر مالزی پوشیده می‌شود. سارونگ را می‌توان به دور کمر پیچید و به روش‌های مختلف پوشید.
• چئونگسام Cheongsam: این لباس بلند و چسبان، که از ابریشم یا ساتن تهیه می‌شود، بیشتر توسط زنان چینی در مالزی پوشیده می‌شود. چئونگسام با یقه بلند و چاک‌های جانبی، ظاهری شیک و زنانه به زنان چینی می‌دهد.
• پکاک Pelikat: این نوع لباس مردانه، از پارچه‌های رنگارنگ و طرح‌دار تهیه می‌شود و معمولاً با شلوار و کلاه پوشیده می‌شود. پکاک بیشتر در میان مردان هندی در مالزی رایج است.

پوشش مردم در مناطق مختلف:

در شهرهای بزرگ: پوشش مردم در شهرهای بزرگ مالزی، بیشتر متأثر از مد روز است. می‌توانید شاهد افراد با لباس‌های غربی و امروزی در کنار لباس‌های سنتی باشید.
در مناطق روستایی: در مناطق روستایی، پوشش مردم سنتی‌تر است. بسیاری از مردم در این مناطق، از لباس‌های سنتی مانند سارونگ و باجو کبایا استفاده می‌کنند.
در اماکن مذهبی: هنگام بازدید از اماکن مذهبی، مانند مساجد و معابد، باید لباس‌های پوشیده و محترمانه بپوشید. معمولاً شانه‌ها و زانوها باید پوشیده باشند.

نکات مهم درباره پوشش مردم مالزی

• احترام به فرهنگ: همیشه به فرهنگ و آداب و رسوم محلی احترام بگذارید. از پوشیدن لباس‌های خیلی کوتاه یا تنگ در مکان‌های عمومی خودداری کنید.
• حجاب: مالزی کشوری مسلمان است و حجاب برای زنان مسلمان واجب است. با این حال، زنان غیرمسلمان ملزم به پوشیدن حجاب نیستند، اما باید لباس‌های پوشیده بپوشند.
• راحتی: آب و هوای مالزی گرم و مرطوب است، بنابراین انتخاب لباس‌های خنک و راحت مهم است. از لباس‌های مصنوعی که تعریق را افزایش می‌دهند خودداری کنید.

عکس مردم مالزی

زندگی در کشور مالزی با شریف اِستادی

شریف اِستادی با پشتوانه 20 سال زندگی در مالزی، همراه و پشتیبان شما برای زندگی، تحصیل و مهاجرت به این کشور آسیایی است. برای دریافت مشاوره رایگان با کارشناسان ما در تماس باشید.

مشاوره رایگان تلفنی: 60147148070+